Visie

Het Centrum voor Historische Talen stelt zich tot doel de talen en de teksten uit het verleden te bestuderen om het heden beter te begrijpen. Het Centrum is een onafhankelijke vrijwilligersorganisatie die taalwetenschap wil brengen naar iedereen die daar belangstelling voor heeft. Uiteraard krijgen de fundamenten van de westerse beschaving daarbij veel aandacht, maar we willen ook ruimer gaan. De Klassieke Oudheid, met als voertalen Grieks en Latijn, ligt immers aan de basis van de westerse, de Byzantijnse en de islambeschaving en vormt op die manier tot de dag van vandaag een historisch bindmiddel tussen West- en Oost-Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De Oudheid staat voor een gedeeld verleden en is een plek van ontmoeting voor alle erfgenamen ervan. Historische talen zijn echter ook intrinsiek interessant en dus het (be)studeren waard. Bovendien zijn ze complex en dus intellectueel uitdagend en vormend voor de geest

Vele Vlamingen hadden tijdens hun middelbare studie de kans om Latijn of Oudgrieks te leren; anderen hebben die kans niet gekregen en hebben daar toch spijt van. Het Centrum voor Historische Talen probeert daar iets aan te doen door klassieke talen als cursus aan te bieden. Klassieke talen en teksten op een toegankelijke manier vanaf beginnersniveau ontsluiten voor mensen die nooit echt de kans hebben gehad om hierin te delen, zien wij als een uitdaging met een maatschappelijke meerwaarde. Alle cursussen en lezingen worden gegeven door specialisten terzake. 

Historische talen zijn niet beperkt tot de klassieke talen. Het Centrum voor Historische Talen wil ook aandacht geven aan de historische fases van de levende talen (als Middelnederlands of Oudfrans) en niet-westerse oude talen en literaturen, en rekent ook  taalkundige disciplines met historische inslag als naamkunde, etymologie, dialectologie en paleografie tot zijn werkterrein.

Een mens kan enkel leren uit het verleden; de toekomst kennen we niet. De Griekse Mnemosunè draagt een mooie en inspirerende combinatie van attributen. Ze is niet enkel godin van de herinnering, maar ook van de taal en is moeder van alle Muzen. Ze combineert dus taal en geschiedenis, en maakt duidelijk hoezeer taal - in al haar vormen - belangrijk is voor de kunsten. Het Centrum voor Historische Talen vindt ook inspiratie bij Nuccio Ordine, die schreef: "Het is aan de humaniora de nutteloosheid van hun kennis om te buigen tot een wapen van verzet tegen de moderne vormen van barbarij".